3-6 ετών
Το κάτω όριο αυτής της ηλικίας θα μπορούσε να είναι το 2 χρονών και 4 με 6 μηνών όπου οι γονείς βλέπουμε στο παιδί μας συνταρακτικές αλλαγές. Το παιδί ξεκινά να μιλά και να επικοινωνεί τις σκέψεις του, ανακαλύπτουμε ότι έχει καταπληκτική μνήμη, νιώθει ότι μπορεί να πατήσει στα πόδια του και είναι υπέρ-υπέρ χαριτωμένο.
Είναι δε μία πολύ σημαντική ηλικία για την επιλογή των παιχνιδιών, καθώς το παιδί περνά πλέον από τη φάση που ενεργούσε ασυνείδητα και ενστικτωδώς, σε αυτή που ενεργεί συνειδητά και εκφράζει τα θέλω του με επιχειρήματα.
Είναι μία ηλικία που ξεκινά η ουσιαστική κοινωνικοποίηση του παιδιού κατά την οποία μαθαίνει να λειτουργεί σε μία ομάδα, είτε αυτή είναι του παιδικού σταθμού, είτε τα αδέλφια του μικρότερα ή μεγαλύτερα.
Επίσης από την ηλικία αυτή το παιδί μπορεί να χειρίζεται καλύτερα τα χέρια του, και να συντονίζει αποτελεσματικότερα τις σκέψεις με τις πράξεις του.
Είναι μία πολύ σημαντική ηλικία για την ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης του καθώς αναμετριέται με τις δυνάμεις του και ενώ συνειδητά αντιλαμβάνεται ότι κάποια πράγματα δεν μπορεί να τα κάνει λόγω ηλικίας, χτίζει την πεποίθηση ότι όταν θα μεγαλώσει θα μπορεί.
Ειδικά δε για του γονείς που πρωτοπηγαίνουν σε αυτή την ηλικία το παιδί τους στον παιδικό σταθμό, είναι σημαντικό να έχουν κάποια παιχνίδια στο σπίτι, ώστε ο λιγοστός πλέον χρόνος που μένει με το παιδί να είναι παραγωγικός.
Ειδικά για την ηλικία των 2,5 -3 ετών προτείνονται με μεγάλη σιγουριά τα παζλ, όπως αυτό με τη μαμά και τα μικρά ή το ποιος ζει που, καθώς οι έννοιές τους είναι ήδη οικείες στα παιδιά, μπορούν να συναρμολογήσουν ένα κομμάτι και να νιώσουν χαρά με το επίτευγμά τους, είναι διασκεδαστικά για τους ενήλικες και είναι ιδιαίτερα οικονομικά, ώστε να υπάρχει μία ποικιλία τέτοιων παιχνιδιών και να γίνονται εναλλαγές μέρα με τη μέρα.
Τα παιχνίδια που το παιδί μπορεί να παίξει με τους γονείς του σε αυτή την ηλικία είναι και για ένα ακόμη λόγο σημαντικά. Είναι η στιγμή που το παιδί δεν αναζητά διαρκώς την παρέα του γονιού στο παιχνίδι, αλλά συχνά παίζει μόνο του, μιλά μόνο του, βάζει τα κουκλάκια του να μιλούν πλάθει ιστορίες και περνά καλά. Είναι πολύ εύκολο σαν γονείς σε αυτό το στάδιο να επαναπαυτούμε και να ξεκουραστούμε νομίζοντας ότι το παιδί δεν μας χρειάζεται. Σίγουρα το παιδί εφόσον μπορεί ,πρέπει και να περνά περισσότερο χρόνο μόνο του, είναι όμως σημαντικό ο γονιός να βρίσκεται κοντά του παρατηρώντας τις αλλαγές και συμμετέχοντας σε όλο αυτό που του συμβαίνει.
Συχνά ρωτάμε με αγωνία το παιδί μας "σου άρεσε αυτό;", ή του λέμε "έλα να συζητήσουμε". Με αυτό τον τρόπο καλύπτουμε ουσιαστικά τη δική μας ανάγκη να επιβεβαιώσουμε πως κάτι που κάναμε για το παιδί μας ήταν καλό, να το νουθετήσουμε, να επικοινωνήσουμε. Πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι σε αυτήν την ηλικία δύσκολα μπορούμε να έχουμε τη συγκέντρωσή του παιδιού για μία συζήτηση. Πολύ πιο εύκολα όμως μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί του να του περάσουμε να μηνύματά μας, και να το καταλάβουμε μέσα από ένα παιχνίδι που κρατά το ενδιαφέρον του παιδιού ζωηρό.
Φυσικά θα ανακαλύψετε πως όσο ένα παιδί καταφέρνει να ολοκληρώσει ένα παιχνίδι, τόσο περισσότερο θέλει να το ξαναπαίξει και ενώ κάθε κάθε φορά θα ζητά όλο και λιγότερο τη βοήθεια του γονιού του, θα ζητά όλο και περισσότερο την επιβράβευση και την επιβεβαίωση για το πόσο σπουδαίο είναι που τα κατάφερε.